Bre - ein ny verden

Å vandre på bre? Det kan då ikkje vere så vanskeleg. Det var ein av mine fyrste tankar då me sette kursen mot Jostedalen og Jostedalsbreen. Å vandre på breen i seg sjølv er ikkje så alt for vanskeleg, men det er mykje ein skal kunne for å ferdast praktisk og trygt på ein isbre.

Målet for turen var å lære å ferde trygt på bre, lære knutar, stegjernteknikk, samt korleis ein skal løyse ulike situasjonar. Ein av dagane lærte me korleis ein utfører ein redningsaksjon på bre, og det er det tema eg har vald å gå meir inn på.

KAMERATREDNING PÅ BRE

Fotot: mitt eige

Den eine dagen var tema kameratredning. Denne dagen bruka vi til å bli senka ned i ein sprekk for så å bli redda opp igjen. Som Haslene (2008) skriv: "Vi er mindre kreative i situasjoner som er preget av stress. Derfor er det viktig å trene på redning før ulykken er ute slik at man har erfaring nok til å løse en uforutsett hendelse." (Haslene, 2008, s. 139)
Kameratredning på bre er noko ein aldri får trena nok på. Så dette var ein svært lærerik og morosam dag.


Ved redning på bre kan ein kome bort i to ulike situasjonar - bre med eller utan snø. Vi lærte redning på bre utan snø og gikk i taulag på rundt 4-5 personar. Det som er viktig når ein er på bre er å alltid ha to taug i kvart taulag. Den som går fyrst i taulaget skal aldri ha det tauget som er til overs, det skal helst vere den som går seist som har ansvaret for dette.

Det fyrste ein må gjere når ein person har falt ned i ein sprekk er å varsle resten av taulaget om situasjonen slik at den som står med reservetauget kan byrje å gjere det klart. Deretter er det viktig å få avlasta tauget så fort som mogleg og dette gjer ein ved å setje ned ein isskrue. I denne isskruen skal ein feste ein karabin med ein klemknuteslynge i. Klemknuten festas så til tauget som går ned til personen i sprekken, og tauget er no avlasta. (Haslene, 2008)

Foto: Sine Riis Dammeyer

Det neste steget no er å få kontakt med personen som er nede i bresprekken. Her vil ein feste ein ny klemknute til "hovudtauget" for så å feste den  til ei 120cm slynge som igjen vert festa til ein karabin du har i sentralløkka. Etter at ein er sikra, kan ein binde seg ut i frå taulaget og gå fram på kanten for å få kontakt samtidig som ein er sikra for å ikkje dett ned i sprekke sjølv. Når ein har fått kontakt med personen skal ein byrje sjølve redninga. Neste steg er då ved hjelp av reservetauget. (Haslene, 2008)

Foto: Sine Riis Dammeyer

I enden av reservetauget vert det laga ein dobbel åttetallsknute som vert festa til isskruen med ein ny skrukarabin. Dette tauget skal gå ned til personen for å heise han opp igjen, så i tauget som vert ført ned festar vi ein skrukarabin som skal festast i sentralløkka på den som er nede i sprekken. Når ein har fått bekreftelse frå sprekke om at tauget er festa så fører ein den resterande delen av tauget bakover for å få hjelp til å dra opp personen.

For at oppheisinga skal bli så enkel som mogleg skal den personen som er nede i sprekken bruke klemknuten han har til å avlaste tauget etterkvart som har vert dratt opp av sprekken.
(Haslene, 2008)

Den type talje som ein brukar for å heise personen opp av sprekken kallast for ei hjelpetalje eller 1:2 talje. Formålet med å bruke talje ved redning på bre er rett og slett for å forminske tyngda på den ein skal dra opp. Ei 1:2 talje vil doble mengden taug ein må dra inn, men den vil halvere vekta ein må løfte opp.
(Haslene, 2008)

Dobbel åttetallsknute

Hjelpetalje

Klemknute

Kjelder:

Haslene, S. (2008) Breboka. Håndbok i brevandring. Oslo: DNT fjellsport.

Bildekjelder:

Hjelpetalja:
http://www.fjellforum.no/topic/4274-1316-talje/

Klemknute:
http://www.huntingnet.com/forum/whitetail-deer-hunting/174861-safety-harness-knot.html


Dobbel åttetallsknute:
http://www.villmarksfreak.no/#!åttetallsknute/zoom/c11pm/image34a